Με εκπλήσει η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζουμε τις κρίσιμες στιγμές που αντιμετωπίζουμε ως επαγγελματικός κλάδος.Καταλαβαίνω ότι όλοι επιδιδόμαστε σε ένα καθημερινό αγώνα κυνηγώντας επιταγές και υποχρεώσεις όμως αυτό δεν δικαιολογεί αυτη την παθητικότητα που επιδεικνυουμε..Γιατί με το να καθόμαστε να κλαίμε την μοίρα μας στα καφενεία δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα.Τον δρόμο μας τον έδειξαν οι συνάδελφοι στο εξωτερικό που βγήκαν έξω έχυσαν γάλα ,μοίρασαν δωρεάν γάλα και γενικά κινητοποίησαν τον κοινωνικό ιστό γύρω από το πρόβλημα τους.Και τα αποτελέσματα αυτών των κινητοποιήσεων τα βλέπουμε τώρα που η τιμή στο εξωτερικό ανεβαίνει.Ακόμα και στην Ελλάδα οι αγρότες κάθε φορά που κινητοποιούνται και βγαίνουν στους δρόμους όλο και κάτι κερδίζουν.Η ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ.Αν δεν αγωνιστούμε ,αν δεν βγούμε στο δρόμο ο βιομήχανος δεν πρόκειται να ανοίξει το πορτοφόλι του. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΑΛΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ....ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΣΑΜΠΑ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου